ήκρίβωσεν παρ' αὐτῶν τὸν χρόνον Matth

ἀκρῑβόω, 1) genau kennen, τοὔνομα Plat. Charm. 156 a; Xen. Mem. 4, 2, 10; öfter bei den Rednern u. Sp.; passiv., Plut. Num. 12; Luc. merc. cond. 4. – 2) genau, vollkommen machen, στέγην Eur. Hipp. 468; πώγωνας Ar. Eccl. 274; ἠκριβῶσϑαι πρὸς πᾶσαν ἀρετήν, in jeder Tugend vollkommen, Arist. Pol. 3, 5; bes. genau untersuchen, περί τι, Arist. gen. an. 5, 1; περί τινος, N. T.; ήκρίβωσεν παρ' αὐτῶν τὸν χρόνον Matth. 2, 7.